Geschiedenis van tennis
Je bent bij lange na niet de enige die niks snapt van de tennis puntentelling. Van 15 naar 30 naar 40 klinkt niet heel logisch. En daar kunnen we je op dit moment geen ongelijk in geven. Toch is het zo dat de puntentelling vroeger een stuk logischer leek dan dat hij nu lijkt. Op dit moment lijken er twee beweringen heel erg logisch. Om je inzicht te geven in deze beweringen duiken we de geschiedenis van de tennissport in.
Tennissen voor geld
Vroeger werd er naar alle waarschijnlijkheid voor geld getennist. De munteenheid in de Middeleeuwen was destijds 60 cent. Dat zou betekenen dat één punt 15 cent waard is en twee punten 30 cent waard is. Alleen dan rest de vraag. Waar komt die 40 vandaan? Het is eigenlijk veel logischer dat drie punten wordt aangeduid met 45 cent. Naar alle waarschijnlijkheid was dit vroeger ook het geval maar is dat na verloop van tijd verbasterd.
Klok als telraam
Een ander veelgehoorde verklaring is dat de punten van het spel werden aangegeven op een klok. Bij elk gescoord punt werd de wijzer van de klok verzet. Dat betekent dat bij punt één de wijzer op 15 kwam te staan. Bij twee punten de wijzer op 30 werd gezet. En bij punt 3 de wijzer op 45 werd gezet.
Zoals gezegd is de 45 ingewisseld voor de 40. Dit is na verloop van tijd veranderd. Maar wie diep in de geschiedenis duikt ziet dat er vroeger met de puntendeling 15-30-45 werd gespeeld.
Waarom schreeuwt een scheidsrechter ‘love’?
Er is nog iets vreemds bij de tennis puntentelling. Misschien herken je het wel. Je zit op je gemak tennis te kijken in ineens roemt de scheidsrechter ‘fifteen-love’. Veel mensen denken het in eerste instantie verkeerd gehoord te hebben, schreeuwt de scheidsrechter nou echt ‘love’?
Het antwoord daarop is ja. Dit is ontstaan in Frankrijk. Daar vonden ze de 0 op een ei lijken. Een ei in het Frans is ‘l’oeuf’ en is langzamerhand getransformeerd naar ‘love’.
