Als het verdedigende team een overtreding maakt in de eigen cirkel of een heftige overtreding bij zijn 23 metergebied, dan kan de tegenstander een strafcorner toegekend krijgen. Voor een strafcorner wordt het spel stil gelegd, zodat zowel de verdedigende als aanvallende team hun strafcornerposities in kunnen nemen.
Een aanvaller gaat met de op een vaste plaats op de achterlijn (minimaal 9,10 meter van de dichtstbijzijnde doelpaal) staan. Deze speler ‘pusht’ de bal naar zijn mede-aanvallers, die vlak buiten de cirkel klaar staan om de bal in ontvangst te nemen. Tot de strafcorner daadwerkelijk is genomen, mogen de aanvallers niet binnen de cirkel komen. Maximaal vijf verdedigers (inclusief de keeper) gaan achter de bal staan om de strafcorner te verdedigen. Ze mogen zowel binnen als buiten de goal gaan staan. Alle andere spelers van het verdedigende team moeten achter de middenlijn gaan staan. Daar moeten ze blijven tot de strafcorner is genomen.
Op het moment dat de aanvaller op de achterlijn de bal heeft gespeeld, is de strafcorner genomen. De verdedigers mogen dan de cirkel inlopen om de bal te onderscheppen. De aanvallers moeten ervoor zorgen dat de bal eerst buiten de cirkel wordt gestopt. Pas als de bal buiten de cirkel is geweest, mag hij de cirkel worden ingespeeld, waarna de bal op goal mag worden gespeeld.
Als het eerste schot op goals is, dan mag de bal niet hoger dan 46 centimeter van de grond komen. Dat is de hoogte van de zij- en achterschotten van het doel. Pusht de speler de bal op doel, dan geldt deze regel niet.
