Nederlandse historie
Het waterbasketbal is in Nederland eind jaren ’70 van de twintigste eeuw ontstaan in Roden. Twee bestuursleden van GSV Roden kwamen met het plan om waterbasketbal een collectieve sport voor gehandicapten te maken. Dit lukte. In 1982 werd er voor het eerst een nationaal toernooi gehouden, waaraan 22 teams deelnamen. In 1986 was het eerste NK van de grond. Het spel is in de loop der jaren gegroeid en dynamischer geworden. In 2011 is de sport overgegaan van de GSN (Gehandicapten Sport Nederland) naar de KNZB (Koninklijke Nederlandse Zwembond). De KNZB zorgt voor wedstrijden per competitie en verzorgen het NK. Tijdens het NK spelen de beste twee teams van district Noord, Oost en Zuid, aangevuld met de winnaar van het vorige NK en de organiserende vereniging om het Nederlands kampioenschap.
Wat is er nodig?
Voor het spelen van een wedstrijd waterbasketbal is er een zwembad met een lengte van 12,5 tot 15 meter en een breedte van 6 tot 8 meter nodig. Aan beide kanten van het speelveld drijft een basket die is vast geankerd aan de bodem van het zwembad. Het zwembad moet voor wedstrijden minimaal 1.80 meter diep zijn, voor recreatief spel kan er ook in een ondieper bad worden gespeeld. Verder wordt er gespeeld met een waterpolobal.
Iedereen met een beperking die kan zwemmen mag meespelen. Er wordt geen onderscheid gemaakt in beperking, leeftijd of geslacht. Mannen en vrouwen mogen gemengd spelen en elk team mag één valide speler in het team hebben.
Wedstrijdverloop
Teams kunnen doelpunten maken door de bal bovenin de drijvende basket te gooien. Een gescoord doelpunt uit vrij spel telt altijd voor 1 punt, een doelpunt uit een vrije worp is 2 punten waard. Spelers mogen onbeperkt naar elkaar overgooien en hebben in Nederland niet te maken met een schotklok, in het buitenland is dit wel het geval. De duur van wedstrijden en helft kan verschillen. Wisselen mag onbeperkt.
Een speler mag een bal maximaal vier seconden binnen hand/handbereik houden. Mocht een speler in de situatie komen dat hij de bal niet kan spelen naar een medespeler dan mag hij niet zwemmen met de bal in zijn handen. Wat wél mag is dat de speler de bal op minimaal één zwemslag van zichzelf in het water gooit, erachter aanzwemt en de bal weer oppakt. Wanneer hij de bal weer oppakt gaan de vier seconden opnieuw in. Zo kan hij toch afstanden afleggen.
Waterbasketbal in het buitenland
In het buitenland is waterbasketbal geen sport uitsluitend voor mensen met een beperking. In Italië is de bijvoorbeeld sport een officieel onderdeel van de basketbalbond. Ook in Hongarije, Slovenië en Tasmanië wordt het spel gespeeld.